ประวัติ หลวงปู่เขียน ปุญญกาโม วัดดอนส้มป่อย

พระครูสถิตปุญญานุวัฒน์ หรือ "หลวงปู่เขียน ปุญญกาโม" ท่านเป็นพระเกจิอาจารย์ชื่อดังแห่งวัดดอนส้มป่อย ต.นาเลิง อ.ม่วงสามสิบ จ.อุบลราชธานี ปัจจุบันสิริอายุ 83 ปี ท่านจำพรรษาในกลดที่ป่าช้าหนองขี้นก อ.เขื่องใน จ.อุบลราชธานี

ก่อนบวชท่านเป็นวัยรุ่นคะนอง เดินข้ามความตายมานักต่อนัก ตอนเป็นนักเลงบางขุนพรหม ในขณะนั้นได้ครูดีที่เป็นฆราวาสจอมขมังเวท 2 ท่าน สายพราหมณ์เก่าสมัยรัชกาลที่ 5 ซึ่งเป็นอาจารย์ของ ท่านจอมพล ป.พิบูลสงคราม สอนวิชาอาคมต่างๆ และสักยันต์ให้คือ "ครูทองลือ" และ "ครูปลั่ง" ทำให้ท่านเก่งและกล้า เป็นนักเลงไม่กลัวใคร มีเรื่องกับขาใหญ่จนตำรวจขอร้อง

ต่อมาเริ่มเบื่อในชีวิตฆราวาสยังมาสนใจทางธรรม เข้าบวช มี พระครูสุจิตตานุวัตร วัดผักแว่น เป็นพระอุปัชฌาย์ ซึ่งสืบวิชาชั้นสูงจาก พระอุปัชฌาย์วันดี วัดผักแว่น ศิษย์ในสาย ญาครูขี้หอม และ สมเด็จลุน นครจำปาสัก พระมหาดำรงค์ วัดใต้ยางขี้นก เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระครูประทีปธรรมโสภณ วัดเหนือยางขี้นก เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายา "ปุญญกาโม"

หลังจากบวชแล้ว ท่านก็สนใจศึกษาเล่าเรียนทางธรรม ครั้งหนึ่งได้เข้าไปกราบเรียนวิชากับ ท่านเจ้าคุณนรรัตราชมานิจ ซึ่งท่านเจ้าคุณนรฯ ได้สอนเน้นกรรมฐานเพื่อเป็นพื้นฐานยกจิตให้สูง ให้พ้นโลกเหนือโลก จากนั้นได้กลับไปจำพรรษาที่บ้านเกิดจังหวัดอุบลราชธานี แล้วไปเรียนวิชากับหมอธรรม ซึ่งท่านเป็นรูปเดียวที่สืบทอดวิชาสาย สมเด็จลุน นครจำปาสัก และ ญาท่านกรรมฐานพระครูธรรมบาล (เผย) มุ่งปฏิบัติธรรมอย่างอุกฤตมานานและออกบำเพ็ญเพียรในป่าเข้าไปในประเทศลาว เขมร พม่า จนได้สมณศักดิ์ "พระครูสถิตปุญญานุวัฒน์"

จากนั้นท่านทิ้ง สมณศักดิ์ตำแหน่งต่างๆ แล้วลาออกมาเป็นหลวงตาธรรมดา ปลูกเพิงพักในป่าช้า ตอนที่หลวงปู่เขียนเดินธุดงค์ มีคนเห็นเป็นร้อยว่า ญาท่านเดินข้ามแม่น้ำโขงไปฝั่งลาว ด้วยเท้าเปล่าได้ เมื่อถามหลวงปู่ท่านตอบว่า "พระน้าบ่ใช่เป็ดบ่ใช้ห่านจะได้ลอยน้ำ" ชาวบ้านให้สมญาท่านว่า "ญาท่านเขียน เหยียบลำน้ำโขง"

หลวงปู่เขียน เป็นที่พึ่งของชาวบ้าน โดยส่วนใหญ่มีความเชื่อเรื่องจิตวิญญาณอย่างมาก จุดไหนที่เป็นที่ดินผี ที่ป่าโปร่ง ที่นาอาถรรพ์ ต้องมากราบอาราธนานิมนต์ให้ท่านไปเหยียบนาฝังลอยเท้าท่านไว้ ว่ากันว่าผีอาถรรพ์วิญญาณร้ายหายสิ้น ข้าวกล้าเติบโตงอกงามผลผลิตมากกว่าเขา ขนาดโดนพายุฝนถล่มนาอื่นเสียหายพังหมด ผืนนาที่ท่านเหยียบรอดปลอดภัยได้ผลแปลงเดียวในตำบล

หลวงปู่เขียน ท่านเป็นพระที่สมถะเรียบง่าย ชอบแสวงหาความสงบวิเวก มีเจตนาแน่วแน่ แรงกล้า ตลอดเวลาท่านตั้งใจจักสร้างศาลาไว้ให้ญาติโยมปฏิบัติธรรม ด้วยการบอกบุญเชิญชวนลูกศิษย์ลูกหาและท่านผู้มีบุญมาร่วมสร้างบารมี การสร้างวิหารทาน เป็นทานวิเศษ

ปัจจุบันศาลาปฏิบัติธรรมของญาท่านเขียน มีเหรียญ 9 ยอด ตะกรุดสายรกพระเจ้า และลูกแก้วเนื้อเมฆพัด สมนาคุณให้บูชาติดตัว

ปัจจุบันหลวงปู่เขียนจำพรรษาอยู่ที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมตำบลยางขี้นก (ป่าช้ายางขี้นก) ต.ยางขี้นก อ.เขื่องใน จ.อุบลราชธานี
 






 

Re: ( ขวานฟ้าผ่าองค์จริงหลวงปู่ญาท่านเขียน)สมาชิกใหม่ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับบบบบบบบบ

«  17 ธันวาคม 2554, 21:38:33 »

ประวัติ หลวงปู่เขียน ปุญญกาโม วัดดอนส้มป่อย         
ประวัติ หลวงปู่เขียน ปุญญกาโม วัดดอนส้มป่อย

พระครูสถิตปุญญานุวัฒน์ หรือ "หลวงปู่เขียน ปุญญกาโม" ท่านเป็นพระเกจิอาจารย์ชื่อดังแห่งวัดดอนส้มป่อย ต.นาเลิง อ.ม่วงสามสิบ จ.อุบลราชธานี ปัจจุบันสิริอายุ 83 ปี ท่านจำพรรษาในกลดที่ป่าช้าหนองขี้นก อ.เขื่องใน จ.อุบลราชธานี

ก่อนบวชท่านเป็นวัยรุ่นคะนอง เดินข้ามความตายมานักต่อนัก ตอนเป็นนักเลงบางขุนพรหม ในขณะนั้นได้ครูดีที่เป็นฆราวาสจอมขมังเวท 2 ท่าน สายพราหมณ์เก่าสมัยรัชกาลที่ 5 ซึ่งเป็นอาจารย์ของ ท่านจอมพล ป.พิบูลสงคราม สอนวิชาอาคมต่างๆ และสักยันต์ให้คือ "ครูทองลือ" และ "ครูปลั่ง" ทำให้ท่านเก่งและกล้า เป็นนักเลงไม่กลัวใคร มีเรื่องกับขาใหญ่จนตำรวจขอร้อง

ต่อมาเริ่มเบื่อในชีวิตฆราวาสยังมาสนใจทางธรรม เข้าบวช มี พระครูสุจิตตานุวัตร วัดผักแว่น เป็นพระอุปัชฌาย์ ซึ่งสืบวิชาชั้นสูงจาก พระอุปัชฌาย์วันดี วัดผักแว่น ศิษย์ในสาย ญาครูขี้หอม และ สมเด็จลุน นครจำปาสัก พระมหาดำรงค์ วัดใต้ยางขี้นก เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระครูประทีปธรรมโสภณ วัดเหนือยางขี้นก เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายา "ปุญญกาโม"

หลังจากบวชแล้ว ท่านก็สนใจศึกษาเล่าเรียนทางธรรม ครั้งหนึ่งได้เข้าไปกราบเรียนวิชากับ ท่านเจ้าคุณนรรัตราชมานิจ ซึ่งท่านเจ้าคุณนรฯ ได้สอนเน้นกรรมฐานเพื่อเป็นพื้นฐานยกจิตให้สูง ให้พ้นโลกเหนือโลก จากนั้นได้กลับไปจำพรรษาที่บ้านเกิดจังหวัดอุบลราชธานี แล้วไปเรียนวิชากับหมอธรรม ซึ่งท่านเป็นรูปเดียวที่สืบทอดวิชาสาย สมเด็จลุน นครจำปาสัก และ ญาท่านกรรมฐานพระครูธรรมบาล (เผย) มุ่งปฏิบัติธรรมอย่างอุกฤตมานานและออกบำเพ็ญเพียรในป่าเข้าไปในประเทศลาว เขมร พม่า จนได้สมณศักดิ์ "พระครูสถิตปุญญานุวัฒน์"

จากนั้นท่านทิ้ง สมณศักดิ์ตำแหน่งต่างๆ แล้วลาออกมาเป็นหลวงตาธรรมดา ปลูกเพิงพักในป่าช้า ตอนที่หลวงปู่เขียนเดินธุดงค์ มีคนเห็นเป็นร้อยว่า ญาท่านเดินข้ามแม่น้ำโขงไปฝั่งลาว ด้วยเท้าเปล่าได้ เมื่อถามหลวงปู่ท่านตอบว่า "พระน้าบ่ใช่เป็ดบ่ใช้ห่านจะได้ลอยน้ำ" ชาวบ้านให้สมญาท่านว่า "ญาท่านเขียน เหยียบลำน้ำโขง"

หลวงปู่เขียน เป็นที่พึ่งของชาวบ้าน โดยส่วนใหญ่มีความเชื่อเรื่องจิตวิญญาณอย่างมาก จุดไหนที่เป็นที่ดินผี ที่ป่าโปร่ง ที่นาอาถรรพ์ ต้องมากราบอาราธนานิมนต์ให้ท่านไปเหยียบนาฝังลอยเท้าท่านไว้ ว่ากันว่าผีอาถรรพ์วิญญาณร้ายหายสิ้น ข้าวกล้าเติบโตงอกงามผลผลิตมากกว่าเขา ขนาดโดนพายุฝนถล่มนาอื่นเสียหายพังหมด ผืนนาที่ท่านเหยียบรอดปลอดภัยได้ผลแปลงเดียวในตำบล

หลวงปู่เขียน ท่านเป็นพระที่สมถะเรียบง่าย ชอบแสวงหาความสงบวิเวก มีเจตนาแน่วแน่ แรงกล้า ตลอดเวลาท่านตั้งใจจักสร้างศาลาไว้ให้ญาติโยมปฏิบัติธรรม ด้วยการบอกบุญเชิญชวนลูกศิษย์ลูกหาและท่านผู้มีบุญมาร่วมสร้างบารมี การสร้างวิหารทาน เป็นทานวิเศษ

ปัจจุบันศาลาปฏิบัติธรรมของญาท่านเขียน มีเหรียญ 9 ยอด ตะกรุดสายรกพระเจ้า และลูกแก้วเนื้อเมฆพัด สมนาคุณให้บูชาติดตัว

ปัจจุบันหลวงปู่เขียนจำพรรษาอยู่ที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมตำบลยางขี้นก (ป่าช้ายางขี้นก) ต.ยางขี้นก อ.เขื่องใน จ.อุบลราชธานี
 






 

Re: ( ขวานฟ้าผ่าองค์จริงหลวงปู่ญาท่านเขียน)สมาชิกใหม่ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับบบบบบบบบ

«  17 ธันวาคม 2554, 21:38:33 »

ประวัติ หลวงปู่เขียน ปุญญกาโม วัดดอนส้มป่อย         
ประวัติ หลวงปู่เขียน ปุญญกาโม วัดดอนส้มป่อย

พระครูสถิตปุญญานุวัฒน์ หรือ "หลวงปู่เขียน ปุญญกาโม" ท่านเป็นพระเกจิอาจารย์ชื่อดังแห่งวัดดอนส้มป่อย ต.นาเลิง อ.ม่วงสามสิบ จ.อุบลราชธานี ปัจจุบันสิริอายุ 83 ปี ท่านจำพรรษาในกลดที่ป่าช้าหนองขี้นก อ.เขื่องใน จ.อุบลราชธานี

ก่อนบวชท่านเป็นวัยรุ่นคะนอง เดินข้ามความตายมานักต่อนัก ตอนเป็นนักเลงบางขุนพรหม ในขณะนั้นได้ครูดีที่เป็นฆราวาสจอมขมังเวท 2 ท่าน สายพราหมณ์เก่าสมัยรัชกาลที่ 5 ซึ่งเป็นอาจารย์ของ ท่านจอมพล ป.พิบูลสงคราม สอนวิชาอาคมต่างๆ และสักยันต์ให้คือ "ครูทองลือ" และ "ครูปลั่ง" ทำให้ท่านเก่งและกล้า เป็นนักเลงไม่กลัวใคร มีเรื่องกับขาใหญ่จนตำรวจขอร้อง

ต่อมาเริ่มเบื่อในชีวิตฆราวาสยังมาสนใจทางธรรม เข้าบวช มี พระครูสุจิตตานุวัตร วัดผักแว่น เป็นพระอุปัชฌาย์ ซึ่งสืบวิชาชั้นสูงจาก พระอุปัชฌาย์วันดี วัดผักแว่น ศิษย์ในสาย ญาครูขี้หอม และ สมเด็จลุน นครจำปาสัก พระมหาดำรงค์ วัดใต้ยางขี้นก เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระครูประทีปธรรมโสภณ วัดเหนือยางขี้นก เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายา "ปุญญกาโม"

หลังจากบวชแล้ว ท่านก็สนใจศึกษาเล่าเรียนทางธรรม ครั้งหนึ่งได้เข้าไปกราบเรียนวิชากับ ท่านเจ้าคุณนรรัตราชมานิจ ซึ่งท่านเจ้าคุณนรฯ ได้สอนเน้นกรรมฐานเพื่อเป็นพื้นฐานยกจิตให้สูง ให้พ้นโลกเหนือโลก จากนั้นได้กลับไปจำพรรษาที่บ้านเกิดจังหวัดอุบลราชธานี แล้วไปเรียนวิชากับหมอธรรม ซึ่งท่านเป็นรูปเดียวที่สืบทอดวิชาสาย สมเด็จลุน นครจำปาสัก และ ญาท่านกรรมฐานพระครูธรรมบาล (เผย) มุ่งปฏิบัติธรรมอย่างอุกฤตมานานและออกบำเพ็ญเพียรในป่าเข้าไปในประเทศลาว เขมร พม่า จนได้สมณศักดิ์ "พระครูสถิตปุญญานุวัฒน์"

จากนั้นท่านทิ้ง สมณศักดิ์ตำแหน่งต่างๆ แล้วลาออกมาเป็นหลวงตาธรรมดา ปลูกเพิงพักในป่าช้า ตอนที่หลวงปู่เขียนเดินธุดงค์ มีคนเห็นเป็นร้อยว่า ญาท่านเดินข้ามแม่น้ำโขงไปฝั่งลาว ด้วยเท้าเปล่าได้ เมื่อถามหลวงปู่ท่านตอบว่า "พระน้าบ่ใช่เป็ดบ่ใช้ห่านจะได้ลอยน้ำ" ชาวบ้านให้สมญาท่านว่า "ญาท่านเขียน เหยียบลำน้ำโขง"

หลวงปู่เขียน เป็นที่พึ่งของชาวบ้าน โดยส่วนใหญ่มีความเชื่อเรื่องจิตวิญญาณอย่างมาก จุดไหนที่เป็นที่ดินผี ที่ป่าโปร่ง ที่นาอาถรรพ์ ต้องมากราบอาราธนานิมนต์ให้ท่านไปเหยียบนาฝังลอยเท้าท่านไว้ ว่ากันว่าผีอาถรรพ์วิญญาณร้ายหายสิ้น ข้าวกล้าเติบโตงอกงามผลผลิตมากกว่าเขา ขนาดโดนพายุฝนถล่มนาอื่นเสียหายพังหมด ผืนนาที่ท่านเหยียบรอดปลอดภัยได้ผลแปลงเดียวในตำบล

หลวงปู่เขียน ท่านเป็นพระที่สมถะเรียบง่าย ชอบแสวงหาความสงบวิเวก มีเจตนาแน่วแน่ แรงกล้า ตลอดเวลาท่านตั้งใจจักสร้างศาลาไว้ให้ญาติโยมปฏิบัติธรรม ด้วยการบอกบุญเชิญชวนลูกศิษย์ลูกหาและท่านผู้มีบุญมาร่วมสร้างบารมี การสร้างวิหารทาน เป็นทานวิเศษ

ปัจจุบันศาลาปฏิบัติธรรมของญาท่านเขียน มีเหรียญ 9 ยอด ตะกรุดสายรกพระเจ้า และลูกแก้วเนื้อเมฆพัด สมนาคุณให้บูชาติดตัว

ปัจจุบันหลวงปู่เขียนจำพรรษาอยู่ที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมตำบลยางขี้นก (ป่าช้ายางขี้นก) ต.ยางขี้นก อ.เขื่องใน จ.อุบลราชธานี